Verloren op de markt

Belevenissen van een kersverse geleidehond.

Vrijdagmorgen kwam mijn oudste broer om ons te helpen met de belastingaangifte. Het programma is toegankelijk, maar er moeten altijd nog gegevens van papier gecontroleerd worden. Mijn broer kwam op de motor; Hij droeg een helm in zijn handen en had een grote zwarte broek aan. Mees en Loes gaan op hun plaats als er gebeld wordt. Wij zeggen het als ze de bezoeker mogen begroeten. Maar Mees moest niks hebben van mijn broer. Blaffend liep hij eromheen. Later wilde hij wel contact maken, maar hij bleef voorzichtig. Dat vond mijn broer niet erg, want die is niet zo'n hondenmens.

Zaterdagmorgen gaat Tom altijd naar de markt. Ik ga nu mee, dan kan Mees werken in de zaterdag drukte. Hij doet dat goed, maar heeft nog wel de neiging om de ruimte op te zoeken. Hij wil dan niet langs de kant lopen waar het druk is, maar ik wel omdat dat beter is voor mijn oriëntatie. Ik hield hem dus rechts, maar hij ging nog steeds te snel. Zo liepen we bijna een oude meneer omver... Later bleek dat hij nodig moest, dat was ook een reden dat hij zo snel liep.

Het samen lopen op de markt is een lastige klus: je moet op je eigen hond letten, maar ook op elkaar. Deze zaterdag raakte we elkaar kwijt.

Ik kan me niet zo goed oriënteren op de markt, dus ik had alleen bij benadering een idee waar ik was. We hebben elkaar gebeld, maar dat hielp ook niet.
Mees en ik zijn gewoon gaan lopen, totdat we weer wat zouden herkennen. Maar mensen in Lelystad herkennen ons ook. We lopen daar immers altijd met onze honden en dat valt op. Er kwam dus een mevrouw naar me toe die zei dat Tom die en die kant op gegaan was. We zijn een eindje achter haar aangelopen, totdat we weer wisten waar we waren. In de buurt van de viskraam hoorde ik Loes schudden. Mees sprong blij tegen Tom op, we hadden de roedel weer gevonden. Loes liep nu trouwens beter voorop.

's Middags waren we thuis. Tom liep de gang in omdat hij daar een geluid hoorde. Er zat post in de brievenbus, een paar cd-tjes, gesproken boeken en tijdschriften. Mees wilde ze pakken, maar kon er niet goed bij. Tom gaf hem de cd-tjes die hij vervolgens bij mij op schoot legde. Wat is hij toch geweldig!

Vandaag gaan we samen naar hetzelfde losloopgebied als afgelopen donderdag. Gaan ze voor het eerst samen los, benieuwd wat ze doen.