Vorige week deden Mees en ik een workshop Hersenwerk voor honden. Aan hersens ontbreekt het Mees niet, maar zelfbeheersing…?
Hersenwerk voor honden is het geesteskind van Inge van Harten. Zij ontwikkelde denkspelletjes voor honden met behulp van huis-, tuin- en keukenmateriaal: oude lappen, lege rolletjes toiletpapier of keukenrol, plastic bekers, oude sokken, auto- of fietsbanden, ze zijn allemaal geschikt om met je hond te spelen.
We begonnen met een spelletje dat bestaat uit een aantal lapjes die van groot naar kleiner, in het midden, maar schuin op elkaar zijn vastgestikt. Je hebt dus allerlei randjes en holletjes waarin je iets kunt verstoppen dat de hond moet zoeken. De meeste honden worden het best gemotiveerd door voer en daarop vormt Mees geen uitzondering.
Zou ik Mees zijn gang laten gaan, dan pakt hij de lapjes op, schudt er een keer mee en heeft de brokjes te pakken, maar dat is niet de bedoeling. De hond moet echt puzzelen, met zijn neus zoeken waar het lekkers zit en dan het randje of hoekje omslaan om het te pakken te krijgen. Voor Mees betekent dat dat hij aan de lijn moet en dat ik hem kort bij de halsband vasthoudt zodat ik controle heb over wat hij doet.
Ik ken Mees niet als de meest subtiele hond, wat hij ook doet, hij gaat er volledig voor. Ik was dus blij verrast dat hij inderdaad voorzichtig met zijn neus ging zoeken naar het brokje.
Dat gold ook voor de ballenbak. Dat is eigenlijk een kinderattractie: een tentje met ballen erin. Je gooit een paar brokjes tussen de ballen en Mees mag ze zoeken. Ik zag dat tere tentje en dacht: als dat maar goed gaat. Maar hij liep erin zonder dat het hele ding over de kop ging. Hij gebruikte zijn neus en vond de brokjes.
Ook een autoband leent zich er prima voor. Je begint makkelijk met het brokje er bovenop. Je maakt het steeds moeilijker door het brokje eronder of erin te verstoppen en weer moeilijker door twee banden schuin op elkaar te leggen.
Inge had veel materialen bij zich, waarmee we zelf een opdracht voor de hond moesten samenstellen. Ze vertelde dat het belangrijk is om de moeilijkheidsgraad in stapjes op te bouwen. Je stopt bijvoorbeeld een sok als een prop in een plastic beker, het brokje zit eronder. Zet de beker met sok erin op zijn kop en het wordt alweer moeilijker. Het brokje onder de omgeslagen rand van de sok in de beker kan een volgende stap zijn, dat hangt ook af van de hond.
“Echt puzzelen doe je bewust en geconcentreerd. Om je hond te leren puzzelen zal hij moeten leren hoe de puzzel werkt. Door je hond te leren puzzelen en te werken aan zelfbeheersing voorkom je dat puzzels gesloopt worden of je hond gefrustreerd raakt’. (bron: www.hersenwerkvoorhonden.nl) .
Daar vind je tal van leuke puzzels om met je hond te doen. Voor Mees vind ik het vooral heel goed dat hij zich moet beheersen, niet gaan slopen, maar rustig zijn neus gebruiken.
Verpest ik hem door hem naar voer te laten zoeken? Dat gaat hij dan ook doen als hij los loopt. Ik heb het me afgevraagd, maar ik heb niet gemerkt dat Mees meer naar voer gaat zoeken, dat kan ik ook niet echt makkelijk constateren als hij los loopt.
Aan de andere kant gaat het puzzelen op commando. Hij mag dus pas gaan zoeken als ik het zeg. Verder is het een kwestie van de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen en dan kom ik tot de conclusie dat het plezier en wat hij ervan kan leren zwaarder wegen dan dat hij misschien wat vindingrijker wordt bij het zoeken naar voer.
