Belevenissen van een kersverse geleidehond
Mees heeft weer laten zien hoe ongelooflijk slim hij is, maar ook soms wat kort door de bocht.
Gisteren moesten we naar de kapper. Als we met de bus naar het station gaan en daarvandaan lopen, is dat een klein half uurtje, maar het is wel een lastige route. Op een bepaald Punt moeten we oversteken, aan de overkant nog een fietspad oversteken, de stoep op, naar links, weer een fietspad oversteken en dan naar rechts. Dat kan makkelijker, dacht Mees. Je kan ook een schuinpad nemen, dan kom je op hetzelfde punt uit, maar je hoeft minder haakse hoeken te slaan. Geweldig! En hij vergat ook niet voor het fietspad te stoppen.
Na de kapper naar de markt en de viskraam (die staat niet op de markt). Je loopt dan aan de rechterkant op een plein, de viskraam staat ergens links van je, de honden moeten even zoeken. Ik maakte Mees enthousiast en zei: zoek de balie links. Hij werd daardoor zo gedreven dat hij mij in zijn haast om naar de kraam te komen met mijn schouder tegen een meneer aan liet lopen. Tom en Loes kwamen achter ons aan. Ik vertelde Tom over die meneer en Tom zei: oh, had jij die ook, ik ook… Arme meneer, twee keer bijna omver gekegeld door langssuizende blinden met honden. Hij moet wel gedacht hebben: worden die honden tegenwoordig nog opgeleid of niet.
Afgelopen maandag had ik nazorg. Het eerste jaar komt Desudo vijf keer kijken hoe het gaat. We liepen naar de bushalte. Mees en Loes hadden zelf een route uitgevonden en ik wilde weten wat Frank ervan vond. Beneden aan een trapje moest Mees naar links, maar hij ging naar rechts, onder een tunneltje door. Ik zei: dit heb ik nog nooit zo gelopen. Frank wist ook nog niet hoe de honden de route hadden bedacht. Ik weet niet precies waarom ik niet ben omgedraaid. Het is best spannend als je hond iets anders doet dan je had verwacht, maar Mees heeft zo’n goed inzicht, dat bleek wel weer. Zonder dat Frank of ik een aanwijzing gaven, liep hij een andere, veel kortere route naar de bushalte die hij nog nooit eerder had gelopen! Dat is toch ameezing!
Van het station terug naar huis zijn we gaan lopen omdat ik wat problemen had op een keuzepunt. Op dat punt kun je kiezen voor de ene of de andere route. Dat is de andere kant van de medaille: Mees is slim en had snel door dat dit een lastig punt was waar ik niet zo goed kan sturen omdat het allemaal wijds en open is. Frank heeft het keuzemoment verplaatst naar een punt waar ik veel meer controle heb, zodat ik degene ben die kiest en niet Mees.
Het blijft dus zoeken naar de balans tussen controle en initiatief laten nemen. Juist omdat ik Mees ruimte geef, krijgt hij steeds meer zelfvertrouwen. Maar als ik kies voor de ene route, is het niet de bedoeling dat hij mij stiekem toch op de andere route leidt. Frank was heel tevreden over ons, juist omdat ik Mees de ruimte geef om te werken waar het kan en bijstuur waar het moet. Dat gaat niet altijd vlekkeloos, maar dat geeft niet. We worden echt een heel goed team.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten