Mees en ik kunnen heerlijk samen spelen. Het is met hem zo leuk omdat hij zo snel leert.
Hij kan al op naam zoeken: de kip, de pieper, het kussen, de stik (een gooispeeltje als alternatief voor stokken gooien), de bal. Je ziet hem denken.
Verder is hij heel goed in het oplossen van problemen. Ik verstop iets lekkers bv. in een lege eierdoos of in een dichtgestopt buisje van de keukenrol, maar hij vindt het altijd. Hij neemt meestal de kortste weg daarvoor: slopen.
Een van zijn favoriete speeltjes is het kussen. Het lag eerst op zijn bed, maar hij sleepte er voortdurend mee rond, nu is het van hem. Hij schudt er wild mee rond en sleurt eraan, samen met Loes. Prachtig vindt hij het ook als ik er bovenop ga zitten. Dan zoekt hij een hoek die hij vast kan houden (oppassen dat hij niet in mijn been bijt) en begint woest te trekken. Ik geef maar een klein beetje mee en hij trekt me de hele kamer door, totdat hij wint natuurlijk.
Hij loopt ook graag tussen mijn benen door, heen en terug en maar draaien. Hij vindt het leuk als ik dan mijn benen zo dicht naast elkaar zet dat hij er maar net door kan, een beetje moet worstelen.
Laatst kwamen we terug van de laatste uitlaat 's avonds. Dan moet er altijd nog even gedold worden. Ik had mijn jas nog in mijn handen en hing die voor de opening tussen mijn benen. Nu moest hij dus als het ware door een gordijn heen lopen. Zat hij niet mee. Hij duwt zijn kop erin en loopt door. Loesje niet, die vond het maar raar. Ik moest haar echt aanmoedigen. Maarja Mees is dan ook een lefgozer, hij vindt zichzelf enorm stoer, zo grappig want hij oogt helemaal niet zo, maar dat maakt hem niet uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten