We zijn sinds 15 september geen weekend meer thuis geweest:
open dagen bij een van Desudo’s puppywalkers, Woefstok, het
geleidehondenweekend en vorige week weer op stap met Dogtravel.
We verbleven in Diever, met een groep van 14 volwassenen, 2
kinderen en 13 honden. Op vrijdagavond maakten we al een wandeling, die
eindigde in het donker. Niet gek dat Tom en ik zekerder waren met Loes en Mees
dan de anderen, van wie de honden geen geleidehond waren.
Zaterdag maakten we een wandeling van 20 kilometer in het
Drents-Friese Wold, een prachtig natuurgebied. Het had veel geregend en we moesten
de hele dag om diepe plassen heen zigzaggen. Net op een smal paadje, waarop je
nauwelijks kon uitwijken vanwege prikstruiken in de bermen met een heeeeel
diepe plas in het midden, moesten wij aan de kant voor een troep mountainbikers.
Ze reden langzamer door de plas om ons niet nat de spatten, maar zelf zaten ze
al van top tot teen onder de blubber. Loesje vond het maar raar en toen ze
andere weer in beweging zag komen, nam ook zij een spurt. Daarmee trok ze Tom
helemaal de diepe plas in. Hij moest de rest van de dag met natte voeten lopen.
Marit en haar gidsen tonen veel begrip voor het fenomeen
geleidehond. Ze snappen dat je zo’n hond zelf het werk moet laten doen en dat
de voldoening veel groter is wanneer ze zelfstandig iets hebben opgelost. Zo vroeg
ze Tom en Loes, die voorop liepen, een hek te zoeken, wat Loesje keurig deed. ZE
grepen ook niet in als Loes en Mees hun keuzes maakten bij het ontwijken van takken
of plassen, tenzij een van ons echt in het water terecht dreigde te komen omdat
de hond het toch niet helemaal goed had ingeschat.
Maar ze hebben natuurlijk ook weer veel losgelopen. Op een gegeven
moment hoorden wij een hoop gepiep en geblaf: Mees en een paar andere koplopers
waren tegen schrikdraad aangelopen. Akelig om te horen en Mees was wel even van
slag. Jammer ook dat ze er niet van kunnen leren omdat schrikdraad voor hen niet
te herkennen is, maar gelukkig vergeten ze het ook weer snel. En misschien leren
ze er toch van dat je maar beter onder geen enkele draad door het weiland in moet
kruipen, hoe lekker die koeienvlaai er ook uitziet.
Het was weer een heerlijk weekend met prachtige wandelingen,
lekker eten en leuke mensen en honden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten