Ik heb even niet geschreven; dat komt omdat ik te druk was met me zorgen maken over mijn voeten. Ik heb niet zulke goede voeten, ze zijn beiden geopereerd. Ogenschijnlijk ineens kreeg ik een heel pijnlijke plek op mijn linkerhiel, waarop ik moeilijk kon staan en lopen. Het bleek dat het kwam door verkeerd belasten, maar ik heb al zoveel meegemaakt met mijn voeten, dat ik me meteen veel zorgen maak als er wat mee is. Ik realiseer me dan hoe belangrijk het is om goed te kunnen lopen. Ik wandel graag met Mees, los in het bos of in tuig. Als de bus net weg is, heb ik de keuze om naar huis te lopen, dat is een klein half uurtje. Als ik niet goed kan lopen, heb ik die keuzevrijheid niet. Als iemand die kan zien niet goed kan lopen, kan hij de fiets, de auto of desnoods de step nemen, maar ik heb die alternatieven niet. We hebben de wandelvakantie van 7 tot 14 juli geboekt, die zag ik ook al aan onze neuzen voorbij gaan.
Ik was dus even niet in de stemming om te schrijven, maar het gaat alweer beter.
We werken dus zachtjes aan naar de vakantie toe. Wij gaan voer van K9 proberen. K9 is een hondenbedrijf dat bijvoorbeeld ook tuigen maakt. Wij voeren de honden KVV, dat is kant en klare vleesvoeding, wij kiezen voor Carnibest. Maar dit moet je in de diepvries bewaren, in worsten van een kilo. Niet handig om mee te nemen. K9 heeft gevriesdroogd voer. Als je daar lauw water overheen doet, wordt het een vergelijkbare maaltijd voor de honden. Het is praktisch om mee te nemen want het is droog, het weegt weinig dus je zit niet met kilo’s brokken. We hebben wat meer gekocht, zodat we er eerder mee kunnen beginnen om te zien hoe het valt en hoe het werkt.
Mees laat steeds meer zien hoe slim hij is in tuig. We hebben de honden nu ook een andere route van en naar het station geleerd, ze lopen ongeveer parallel aan elkaar. Mees vindt die route leuk. Laatst wilde ik naar huis via de oude route, maar precies op een punt waar het wat moeilijk oriënteren is raakte ik mijn richting wat kwijt en wist niet precies meer waar ik was. Toen ik de omgeving weer herkende, zaten we op de route die Mees het leukst vindt om te lopen… Ik heb hem door laten lopen, maar verderop het heft weer in handen genomen en mijn route naar huis gekozen. Dat is het risico als je van route wisselt. Ik kan Mees geen groter plezier doen dan hem in tuig helemaal de ruimte te geven en hem zelf te laten kiezen hoe we lopen. Laatst in het bos deed hij dat ook weer. Hij koos een smal paadje tussen hoog gras door dat ik zelf nooit gevonden zou hebben. Hij is zo zelfverzekerd in het tuig. Zonder tuig is hij gewoon nog een heel jonge hond.
Bij onze c1000 hebben ze vanwege het EK geluksvogeltjes als je voor 15 euro inkoopt. Als je erin knijpt, piept het. Leuk om in je zak te hebben, want het is een heel effectieve manier om de aandacht van je hond te trekken als het nodig is. Er hangt er een aan mijn sleutelbos. Als we de honden ’s avonds de laatste keer hebben uitgelaten, doe ik de sleutels aan de binnenkant van de deur in het slot. Laatst hoorde ik een geluid in de gang, Mees sprong tegen de deur op. Toen ik ging kijken, bleek dat hij probeerde in het vogeltje te bijten dat daar hing te bengelen, het is zo’n heerlijke clown af en toe.
Ik moet Mees toch geen cd-tjes laten apporteren. Hij kan het zo goed, maar als bijvoorbeeld de deur open staat, rent hij ermee naar buiten. De cd-tjes van tijdschriften zitten in dunnenpapieren hoesjes, die gaan makkelijk stuk. We hebben er nu al een paar gehad die niet meer te gebruiken zijn omdat er tanden in staan… Laatst lag er een onder de deurmat, dat hadden wij niet in de gaten, maar Mees wel. Hij zat met zijn poot eronder te harken en toen ik ging kijken, vond ik het cd-tje. Maar het is moeilijk voor hem om ze van de grond te krijgen, ook daardoor kunnen ze beschadigen. De brievenpost gaat wel goed, zolang Loes zich er niet mee bemoeit en de voordeur niet open staat…
We hebben goedkoop een tunnel kunnen vinden. Een tunnel? Ja die wordt gebruikt bij behendigheid. De honden moeten erdoorheen. Het is een groot stuk stof met ringen als versteviging. Je kan hem in elkaar vouwen en makkelijk meenemen. Je zet hem vast met wat paaltjes die je in de grond steekt en de pret kan beginne. De honden rennen erdoorheen, maar je kan er ook speeltjes of brokjes in verstoppen.
We hebben hem opgezet in de tuin, maar helaas zijn Loes en Mees maar matig enthousiast. Ze gaan er wel door, maar op een manier van: nou ja, als jij dat graag wilt ga ik er wel door, maar ik zie het nut er niet van in. Enya en Elmar waren altijd gek op de tunnel. Nou ja, misschien komt het nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten