dinsdag 28 augustus 2012

Bijsturen


Mees is aan het groeien, lichamelijk en geestelijk.
Toen hij kwam en wij samen aan het werk gingen, moest ik hem flink voeren om hem op gewicht te houden. Mees doet de dingen met overgave en dat kost energie. Nu ziet hij er goed uit, maar ik moet blijven bijsturen.

Hij zoekt ook enthousiast mijn grenzen en soms maak ik daar zelf ook een foutje in.
Er lagen kussens op het grote hondenbed, die liggen er nu niet meer… Iedere keer als Mees opgewonden raakte, en dat gebeurt nogal eens, rende hij naar het bed en pakte een kussen. Op een gegeven moment dacht ik: laat het hem dan maar hebben als speelgoed, hij vindt het zo leuk! En dat is ook zo. Hij pakt het beet, duwt ermee tegen mijn benen om mij uit te nodigen voor een trekspelletje of om het weg te gooien. Hij slingert er hard mee in het rond, heerlijk vindt hij het.

Gisterenavond stonden wij in de achtertuin toen we een vreemd geluid hoorden. Geen van ons wist wat het was, totdat we in de gaten kregen wat Mees in zijn bek had.

Op het bed ligt tegen de achterkant een rol schuimrubber, lekker om tegenaan te liggen, maar ook lekker om het bed overhoop te halen en die rol eraf te trekken. Daar kwam-ie, met een rol van twee meter in zijn bek, de tuin in sjezen. We hebben pas gelachen toen we hem hadden duidelijk gemaakt dat dit niet de bedoeling was en het bed weer hadden opgemaakt.

Hier moet ik echt een grens trekken, dat had ik bij dat kussen al moeten doen. Hij mag best een kussen hebben om mee te spelen, maar dan had ik hem een eigen kussen moeten geven. Of dat had geholpen is trouwens de vraag, maargoed. Nu moeten we zorgen dat hij hiermee ophoudt.
Wat is hij toch creatief en vindingrijk, een goede eigenschap voor een geleidehond, maar die heeft altijd een keerzijde.

Laatst kwam hij naar me toe en gooide iets rinkelends voor mijn voeten. Het was de huissleutel. Onze vakantiehulp had hem door de brievenbus gegooid, maar wij waren vergeten hem op te pakken. Als je dat niet ziet, gebeurt dat makkelijk. Heerlijk dan, zo’n hond die zegt: je hebt wat laten liggen. Hij doet dat met meer dingen, echt heel handig. Dan zijn we weer blij met zijn vindingrijkheid en initiatief

Nog slimmer vond ik hem toen ik in gesprek was met iemand. Zij liet haar sleutels uit haar tas vallen. Mees pakte ze op en gaf ze aan haar terug, kanjer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten