Vanmorgen hebben Tom en ik samen Mees naar de dierenarts gebracht. Op de heenweg heeft hij zelf gewerkt, hij kan net goed genoeg lopen voor een kwartiertje.
Ik mocht erbij blijven terwijl hij in slaap viel. Ik ben rustig bij hem op de grond gaan zitten. Hij is dol op de dierenarts, dus toen ze binnenkwam en Mees zijn kop niet optilde, wisten we zeker dat hij sliep.
Op de terugweg heeft Loes ons beiden geleid. Tom had Loes in tuig en ik liep aan de lijn. We hebben handige riemen die je kan verstellen in lengte, die kan je ook om je middel doen. Tom deed dus mijn riem om zijn middel en ik hield het andere eind vast. Zo loop ik achter Tom en Loes aan. Als ik de riem licht op spanning houd, voel ik voldoende wat Tom en Loes doen.
Loes was erg voorzichtig, ze vond het maar vreemd. Loes en Tom lopen sneller dan Mees en ik, dus ze moest ook wat in tempo aanpassen en dat deed ze ook.
Halverwege hebben we geruild en ben ik met Loes gaan lopen, terwijl Tom achter mij hing aan de riem. We hadden namelijk zitten piekeren hoe we het zouden doen, want Tom werkt de rest van de dag en er moeten wel boodschappen gedaan worden. We hadden besloten dat ik Loes dan maar even zou leasen, dus Tom wilde zien hoe Loes voor mij zou werken.
Dat is net zoiets als iemands auto lenen, stel ik me voor: je moet even zoeken waar de knopjes zitten en hoe hij op het gaspedaal reageert. Loes loopt voor mij wat minder regelmatig, maar ik loop nergens tegenaan.
We kunnen dit doen omdat Loes met mij bijna net zo vertrouwd is als met Tom, we horen tenslotte tot dezelfde roedel. Met een andere hond zou ik het niet zo snel doen, maar het is toch mooi meegenomen dat er een leasehondje is.
Straks gaan we met onze hulp Mees ophalen met de auto en hem lekker vertroetelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten