vrijdag 28 juni 2013

Kleddermees

Vorige week moest Mees onder zeil bij de dierenarts omdat hij wat in zijn poot had waarvan hij last had. Het bleek een steentje te zijn dat zich diep in zijn voetzool had genesteld. Gelukkig was het maar een klein wondje, er zaten niet eens hechtingen in en zijn poot hoefde niet in het verband. Wel moest hij een paar dagen een schoen aan bij het naar buiten gaan. Dat vond hij helemaal niks. Als we naar buiten gingen en ik pakte die schoen, liep hij weg. Maar hij is dan wel weer loyaal en braaf genoeg om zich de schoen toch te laten aantrekken.

Na een paar dagen mocht de schoen er gelukkig weer af, maar Mees had daardoor niet zoveel kunnen lopen. Dat vind ík helemaal niks. Toen hij de schoen niet meer omhoefde kon ik niet wachten om met hem te gaan lopen. Om het te vieren liet ik hem eerst even los in het park hier vlakbij en daar was ik achteraf niet blij mee. Ik wilde hem weer intuigen en riep hem, maar hij kwam niet. Uiteindelijk kwam hij wel, maar toen ik me over hem heen boog om zijn tuig vast te maken rook ik het al….: vogelpoep. Van welke vogel het is, weet ik niet, gans, zwaan, maar ze vinden het heerlijk, Loes ook. Ik heb niet met mijn handen gekeken hoe erg het was, want ik wilde nog met hem lopen, maar toen ik thuis kwam bleek de schade ernstig. Hij had letterlijk op zijn rug in de drek liggen rollen, want het hele tuig en zelfs de beugel zaten onder, zucht. Tuig, riem en halsband in de was, beugel poetsen en hond onder de kraan. Helaas hebben we in dit huis geen warm water buiten, dus dat was ‘lijden’ voor Mees. Jammer dat hij het verband niet legt omdat er te lang tussen zit. Zo vies is hij niet eerder geweest. “Yes, ik neem het ervan”, moet hij gedacht hebben na al die beperkingen die hem waren opgelegd.

Gelukkig loopt hij weer goed, al vind ik het zelf ook nog spannend en ben ik bang dat ik weer een misstap zal voelen. Dat zal slijten. Hij moet ook ervaren dat hij echt weer zijn volle gewicht op die poot kan zetten. Ik heb dus tegen mezelf gezegd dat we allebei weer gewoon moeten doen en dat ik geen speciale aandacht besteedt aan zijn poot, want dan blijft hij dat ook doen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten