Clubdag

Tom en Loes en Mees en ik hadden afgelopen zondag clubdag bij onze hondensportvereniging.

We werden ingedeeld in teams, ieder team stelde een land voor, naar goed olympisch voorbeeld.

Tom en Loes zaten in het team Nederland, Mees en ik in het team Engeland. We deden allerlei spelletjes die iets met de olympische spelen te maken hadden, voor zover dat te vertalen was in hondenspelletjes.

Zo moesten de honden een bal in een vak krijgen. Hoe maakte niet uit, duwen met de neus, slaan met de poot, het mocht allemaal. Dus brokje onder de bal en gaan. Mees deed het behoorlijk goed, al duwde hij de bal eerst 180 graden de andere kant op, maar hij bleef de bal in beweging houden.

Bij het tennissen moesten ze zoveel mogelijk ballen van de ene bak naar de andere verplaatsen. Mees speelt graag met de bal, maar er lagen er zoveel in de bak, hij wist niet welke hij moest kiezen. Dat maakte dat hij twee ballen verplaatste.

Tennis is aan Loes niet besteed, bij haar gingen alle ballen uit, ze liet ze steeds vallen.

Bij het kogelstoten gooide ik een bal zo ver mogelijk weg en moest de hond die terughalen. Het was een bal met een handvat eraan, Mees vond hem geweldig! Hij bracht de bal over een afstand van 15 meter.

Bij het discus werpen moesten we een frisbee onder een stoel gooien en dat terwijl je hond rustig naast je bleef zitten. Mees kent de frisbee nog niet, dus dat deed hij wel. Ik dacht: dat gaat niks worden, maar ik raakte de stoel toch en kreeg er 1 punt voor.

Bij de estafette bemoeide mees zich er wel uitgebreid mee. We moesten zo snel mogelijk achteruit lopen met een tennisbal op een lepel en met de hondenriem in dezelfde hand. Viel de bal eraf, dan kon je weer opnieuw beginnen. Mees sprong iedere keer naar de bal, dus dat schoot niet echt op.

Door een bak water lopen, de hond wel te verstaan, was een volgende uitdaging. Mees vindt zwemmen inmiddels heerlijk, maar lopen door een bak water…? Daar ziet hij de zin niet van in. Ik had gevraagd hoeveel meter het was naar de bak. Vier meter, had iemand gezegd. Het moest op tijd, dus ik liep wat snel. Het was geen vier, maar minder meters. Ik raakte de bak en liep te snel om te kunnen stoppen… U begrijpt het al..: niet Mees maar ik ging door de waterbak…. Hij trouwens ook, maar met veel moeite en achter een stuk worst aan, vooruit dan maar.

Bij he tlaatste spel moesten de honden zo snel mogelijk door de tunnel. Dat was geen probleem, die kennen ze al omdat wij zo’n tunnel hebben. Mees rende erdoor. Loesje rende er blaffend en wel door en weer terug.

Honden enmensen grote pret gehad, het was ook nog heerlijk weer.