Kussengevecht
Mees is gek op kussens. Dat merkte ik al toen we nog in ons vorige huis op de Jol woonden. Hij liep altijd te slepen met de kussens die op het grote hondenbed lagen. Nu hebben we ook weer een tweehonds bed.. met kussens, maar ook een grote tuin waar je zo in loopt. Mees en Loes genieten ervan met dat mooie weer. Loes kan het ook niet schelen als het regent, maar Mees is wat minder heldhaftig. Als er maar een druppeltje op zijn rug valt begint hij al te schudden en gaat naar binnen; Loes daarentegen wil alleen maar pootje baaien, terwijl Mees echt zwemt en achter alles dat ik in het water gooi aangaat, met grote plonzende sprongen zolang hij nog kan staan en daarna echt zwemmend.
Het was een tijdje rustig, op het kussenfront, maar de laatste tijd loopt hij steeds weer met de kussens uit het bed de tuin in. Hij gaat het niet afleren, want ik kan er niet echt boos om worden. Dat komt omdat hij het zo openlijk doet, helemaal niet sneaky. En als ik het zeg, komt hij ze ook zo blij weer brengen... Bovendien ben ik natuurlijk altijd te laat en liggen ze allang weer in de tuin voordat ik het een keer in de gaten heb. Maar ik ging er beter op letten en ontdekte wat herkenningssignalen. Laatst hadden we de deur niet open, maar ze stonden er wel allebei voor met zo'n gezicht van; doe die deur eens open, we willen naar buiten. En ja hoor, Mees stond alweer klaar met een kussen in zijn bek. Ik moet daar zo om lachen, maar ik heb ze nu toch maar eruit gehaald. Laatst lag er ook een voor het huis, op de oprit... Straks gaat er nog iemand gestrekt over die kussens. Ik vrees dus dat Mees het kussengevecht gewonnen heeft, hoewel, ze moeten het nu wel zonder kussens doen in bed.
Verstuurd vanaf mijn iPhone
Geen opmerkingen:
Een reactie posten